Od Belli CD Anarii

Podążyłyśmy z Claudią szybkim krokiem za mamą.

- Mmmm... Jestem głodna jak wilk! - siostra ze smakiem pałaszowała śniadanie.

- Bella, a ty nic nie jesz? - zapytała zatroskanym głosem mama.

- Zaraz zjem... - odparłam wpatrując się w świerki, uginające się z każdym podmuchem wiatru - Chciałabym wyjść na dwór. Przynajmniej na chwilę...

- Nie wiem czy to najlepszy pomysł. - Anaria zerknęła na mnie - Zobacz jaka dziś wichura. Lepiej zostańmy w domu. Tutaj jest bezpiecznie...

- A na dworze nie?

- Nie, raczej nie. Napewno nie teraz. - wadera uśmiechnęła się pogodnie - Może jak wiatr ustanie, to wybierzemy się całą rodziną na spacer?
W odpowiedzi na jej pomysł od razu się rozpromieniłam, a mój ogon enegicznie zadrżał.

Anaria?