- Przyznam, robi wrażenie.
- Potrafisz zaskoczyć... - Zachichotałam.
- Chcesz pozwiedzać? Widziałem że niektóre mają rozmaite kształty...
- Jasne że chcę! - Radośnie zamerdałam ogonem.
- Jak zwykle entuzjazm, co? - Spojrzał na mnie flirciarsko.
- A żebyś wiedział... - Zachichotałam.
Przechadzaliśmy się po jaskini, szukając jakiś ciekawie wyglądających stalaktytów, stalagnatów lub stalagmitów. Zamiast tego, znalazłam coś lepszego...
- Larry, chodź to zobaczyć! - Zawołałam partnera.
- Już pędzę! - Odpowiedział mi krzyk Larego.
- Co o tym myślisz?
- W-wow....
- Pierwszy raz w życiu widzę podziemne jeziorko...
- Ja też... - Spojrzał na mnie. - Umiesz znajdywać fajne miejsca.
- I kto to mówi?... - Zachichotałam. - Znalazłeś tą jaskinię, błyszczące kwiaty, jezioro, ten kryształ... - Spojrzałam na swoją szyję.
- Każdy coś potrafi, po prostu tak mamy. Talent ma każdy, nawet jeżeli o tym nie wie. Ty masz na przykład talent zdobywania zaufania innych...
- Hmm... Możliwe... - Wyprostowałam się. - Ty masz talent do wyrażania uczuć...
- Ale nie mów nikomu że wcoraj prawie się rozpłakałem... - Położył uszy po sobie.
- Jasne że nie powiem! - Zaśmiałam się. - Chociaż to było urocze....
Lary?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz