- Nie, to ja przepraszam! - wykrzyknąłem skruszony - Nie wiem jak to się stało. Chyba znowu się zamyśliłem...
Było mi bardzo głupio i nie wiedziałem jak się wytłumaczyć.
- Nic nie szkodzi. - odpowiedziała młoda wilczyca i wstała z ziemi.
- Ch... Chyba jeszcze nigdy nie rozmawialiśmy... - przełknąłem ślinę i w końcu spytałem - Jak masz na imię?
- Holly, a ty?
- Harry... Naprawdę przepraszam że tak na ciebie wpadłem. Z reguły mi się to nie zdarza...
Nagle usłyszeliśmy, że coś przemieszcza się dość szybko w naszym kierunku.
- Co to? - Holly położyła uszka po sobie.
- Padnij! - krzyknąłem kiedy zobaczyłem jelenia biegnącego prosto na nas.
Zwierzę przeskoczyło tuż nad nami i pobiegło dalej. Chyba nawet nas nie zauważył.
- Pobiegł już? - spytała wilczyca.
- Tak. On chyba przed czymś uciekał.
- Jak myślisz? Przed czym?
- Nie wiem ale chyba powinniśmy wracać.
Holly?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz