Przesunąłem delikatnie dwie maleńkie, białe kuleczki w stronę głowy wadery.
- To... To one?... - Anaria podniosła wzrok z niedowierzaniem.
Do oczu partnerki napłynęły łzy radości.
- Tak, to właśnie są Claudia i Bella... - wyszeptałem z zachwytem przyglądając się szczeniętom - Są takie piękne... Jak ty.
- Oj, Lary... - żona posłała mi promienny uśmiech.
Byliśmy tacy szczęśliwi.
- Kocham cię... - czule polizałem Anarię po pysku.
- Ja ciebie też... - po tych słowach wilczyca przytuliła się do mnie.
- No to teraz w tej rodzinie przeważają kobiety! - zażartowałem wciąż nie mogąc oderwać wzroku od Claudii i Belli.
Anaria?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz