- T-tak myślisz?... - Zapytałam lekko się jąkając.
- Tak, tak myślę...
- Jack... Ja... Totalnie nie wiem co powiedzieć, nikt mi nigdy czegoś takiego nie powiedział...
- Cóż, teraz już to słyszałaś...
- Dzięki... - Powiedziałam przytulając się do niego.
Zamarł na chwilę niczym słup soli.
- Spoko...
- A poza tym, to nie jesteś seryjnym mordercą... Nie jesteś taki... Nikt w watasze tak nie myśli...
- Zależy co kto myśli. Ja myślę że taki jestem, Ty myślisz inaczej.
Ciągle w tej naszej rozmowie patrzyłam prosto w jego oczy, już od dawna przestałam się bo bać, zaufałam mu. Wiedziałam że każdy kryje coś w sobie, tylko głębiej. Jack krył w sobie wspaniałą osobę, nie był taki, za jakiego się uważa.
Siedzieliśmy jeszcze przez moment w ciszy, patrząc sobie prosto w oczy. Jak to się mówi: ,,Oczy wyrażają więcej niż tysiąc słów.''
- Ja myślę, że jesteś wspaniałą osobą, tylko trzeba Cię trochę lepiej poznać. - Uśmiechnęłam się ciepło.
Jack?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz